محور سوم، ناتوي فرهنگي و استعمار نو

تحقيق محور سوم، ناتوي فرهنگي و استعمار نو
 متشکل از 19 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 (مفهوم جنگ نرم كه ناتوي فرهنگي يكي از مصاديق آن است)
«جوزف ناي» بعنوان يكي از نخستين نظريه پردازان نظريه بين الملل، موضوع «جنگ و قدرت نرم» را مطرح كرد. مقالاتي كه وي در اين زمينه نوشته، هم اكنون مورد استناد تمام كساني است كه درباره جنگ نرم تحليل مي كنند. وي در مقاله محدوده هاي قدرت آمريكا در فصلنامه علوم سياسي، درباره قدرت نرم مي گويد: به اعتقاد من اگر آمريكا بخواهد همچنان قدرتمند باقي بماند، مستلزم آن است كه به «قدرت نرم» هم توجه كند.
منظور دقيق من از قدرت نرم چيست؟ قدرت نظامي و قدرت اقتصادي هر دو نمونه هايي از «قدرت فرماندهي سخت» هستند كه مي توانند براي تغيير مواضع ديگران مورد استفاده قرار گيرند. قدرت سخت مي تواند مبتني بر تطميع (هويج) و تهديد (چماق) باشد. اما راه غير مستقيمي نيز براي بكارگيري قدرت وجود دارد . كشوري مي تواند در دنياي سياست دستاوردي داشته باشد كه ديگر كشورها از آن پيروي نمايند، ارزش هاي آن را بپذيرند، از نهادهاي آن تقليد كنند و آرزوي رسيدن به سطوح رفاه و آزادي آن را داشته باشند. از اين نظر نكته مهم اين است كه در دنياي سياست، برنامه ها در اين راستا تنظيم گردند و ديگران جذب شوند، به گونه اي كه از اين جهت كاملاً شبيه استفاده از زور و قدرت نظامي و اقتصادي براي تغيير رفتار آنها باشد. اين جنبه از قدرت – جذب ديگران براي خواستن آن چيزي كه شما مي خواهيد – را من قدرت نرم مي خوانم.