دوره نوجواني

تحقيق دوره نوجواني
 متشکل از 20 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 نوجواني اغلب به دوره‌اي بين كودكي و بزرگسالي اطلاق مي‌شود. هر دوره‌اي از زندگي را مي‌توان بر مبناي پاره‌اي از مسائل رشدي نظير مسائل بيولوژيكي، رواني و اجتماعي دسته‌بندي كرد. از جمله آنها كه به طور مشخص ولي نه الزاما در طي دهه دوم زندگي اتفاق مي‌افتد آگاهي‌هاي شغلي، رشد ارزش‌ها و خودمحوري‌هاي مسئولانه و باز شدن گره‌هاي عاطفي با والدين است.
دوره نوجواني را بايد يك مرحله بسيار مهم از زندگي تلقي كرد دوره‌اي كه با ويژگي‌هايش از ساير دوران زندگي متمايز مي‌شود.
گرچه همه دوران عمر مهم است ولي اين دوره مهمتر از ساير دوره‌هاست زيرا تاثيرات ناگهاني بر رفتار و ديدگاه فرد دارد. با در نظر گرفتن اين كه ساير دوره‌هاي زندگي به دليل تاثيرات درازمدت آن پر معني و قابل توجه هستند ليكن دوره نوجواني يكي از دوره‌هايي است كه از هر دو جنبه از تاثيرات ناگهاني و درازمدت برخوردار و قابل توجه است.
نوجوان در ابتداي بلوغ تصور مي‌كند كه در مركز جهان قرار دارد و همه چيز تابعي است از وجود او، اين تصور كه با پايداري نشانه‌هاي بلوغ در وي همراه است پس از پايان دوران بحران بلوغ به تدريج رنگ مي‌بازد و نوجوان به دنياي واقعيت عيني جهان پيرامون باز مي‌گردد.
ميزان تغيير در نگرش‌ها و رفتار در طي دوره نوجواني با ميزان تغيير در وضعيت بدني برابر است و طي سال‌هاي اوليه نوجواني، زماني كه تغييرات بدني با سرعت انجام مي‌شود تغييرات در نگرش‌ها و رفتار نيز با شتاب به وجود مي‌آيد و همچنان كه تغييرات بدني آرام به پيش مي‌رود به همان نسبت نگرش‌ها و رفتارها نيز تغيير مي‌يابند.
گفتني است؛ گرچه هر سني مسائل خاص خودش را دارد ولي مسائل نوجوانان اغلب براي پسران و دختران به گونه‌اي است كه آنها به سختي از عهده حل شدن آن بر مي‌آيند دو دليل براي اين مسئله وجود دارد؛ اول اين‌كه در سراسر دوره كودكي مسائل آنها بالاخره توسط والدين و معلمان حل مي‌شود در حالي كه بسياري از نوجوانان به دليل بي‌تجربگي به تنهايي از عهده حل مسائلشان بر نمي‌آيند.
دوم اين‌كه نوجوانان دوست دارند احساس كنند كه افرادي مستقل و آزاد هستند، آنها درخواست ارائه راهي را دارند كه خودشان بتوانند از عهده حل مسائل برآيند و كوشش‌هايي را كه از جانب والدين و معلمان براي كمك به آنها ارائه مي‌شود، نمي‌پذيرند.
با توسعه تجارب اجتماعي و شخصي و با افزايش قدرت تفكر عقلاني، نوجوانان رشد يافته‌تر مي‌‌شوند و به طور كلي به خود، خانواده، دوستان و زندگي واقع‌بينانه‌تر مي‌نگرند در نتيجه آنها كمتر از نااميدي و توهم معقول رنج مي‌برند و نسبت به سال‌هايي كه جوانتر بودند واقع‌گراتر مي‌شوند اين يكي از موقعيت‌هايي است كه آنها را در شادي‌هاي بيشتري كه خاص نوجوانان رشد يافته‌تر است، مشاركت مي‌دهد.
اختلالات دوره نوجواني
يكي از مهمترين و در عين حال بحراني ترين دوره هاي زندگي هر فردي ، دوره نوجواني مي باشد.براي اينكه بتوانيم هنجارها و ناهنجارهاي اين دوره را بشناسيم ناگزير بايد با دوره نوجواني آشنا شويم.
طبق تعريف دوره نوجواني به تقريبا ً به محدوده سني 13 تا 19 سال گفته مي شود.البته بايد به اين نكته توجه داشت كه اين محدوده تقريبي است .چرا كه طبق مطالعات انجام شده سن دوره نوجواني از حدود 150 سال پيش به اين طرف به مدت 4 سال و 8 ماه گسترش پيدا كرده است.در واقع زماني كه يك فرد وظايف يك بزرگسال را مي فهمد و درك مي كند ديگر يك نوجوان نيست. طبق تحقيقات يكي از مواردي كه سن پذيرش مسئوليت بزرگ سالان را عقب مي اندازد دانشگاه رفتن مي باشد.
رفتار
عوامل موثر در شكل گيري رفتارهاي افراد عبارتند از :
1- عوامل زيستي
2- عوامل رواني
3- عوامل اجتماعي
و اين به اين معني است كه تمام رفتار ما از اين سه عامل نشئت مي گيرند.
بحران نوجواني
در مورد وجود يا عدم وجود بحران در دوره نوجوان